De eindtijd:
het einde van de negen onderwerelden

  dagen geleden ging
de stichting van het
Pleiadische tijdperk
van start en sinds
dagen is de invloed van de
9 onderwerelden van het oude tijdperk tanende.

Inleiding

Deze pagina voorziet in de informatie die betrekking heeft op het einde van de zogenaamde negen onderwerelden. Deze theorie is een modificatie van de theorie van de Maya-onderzoeker Carl Johan Calleman en heeft betrekking op de schepping vanaf de oerknal 13,8 miljard jaar geleden tot heden. Opeenvolgende onderwerelden zijn van steeds kortere duur en eindigen allen in de huidige tijd. Daarna volgen 9 nieuwe onderwerelden die een omkering van het proces teweegbrengen.

De tijdspiraal en de 9 onderwerelden van het oude tijdperk

De schepping heeft als doel om ons wat te laten beleven. Daarbij gaat het om een proces van steeds verdere afgescheidenheid van de goddelijke eenheid, een proces dat nu zover is gevorderd dat velen het bestaan van de schepping ontkennen (de wetenschap) dan wel zich tot religieus fanatisme hebben "bekeerd". Dat proces kan gezien worden als een tijdspiraal van steeds korter wordende tijdperken die op enig moment in het midden van de spiraal uitkomen. Daarna keert de spiraal en het proces zich om en leren we weer hoe we beter met het goddelijke in contact kunnen treden. Die steeds korter wordende tijdperken worden de 9 "onderwerelden" genoemd. De schepping van de eerste onderwereld begon met de big bang, 13,8 miljard jaar geleden en volgens wetenschappers was dat tevens de schepping van ruimte EN tijd. Hieronder volgt een samenvatting van begin en einde van de laatste 4 onderwerelden volgens mijn huidige inzichten:

* De ontwikkelingscyclus; de invloed van alle onderwerelden blijft tot het einde van de negende onderwereld van kracht

Uit onderzoek is me gebleken dat de stichting van een wereldtijdperk een bepaalde tijdsperiode omvat. Deze is in de tweede kolom vermeld. Dit wijkt af van de "standaard" interpretaties van Maya-onderzoekers.

De Grote Cyclus duurde 13 Baktun, wat overeenkomt met 13 × 400 Tun (een Tun = 360 dagen, dus ongeveer een jaar). In dat verband was 13 februari -3113 enerzijds het begin van de zogenaamde Lange Telling, de datum 0.0.0.0.0, maar tegelijkertijd was de vorige periode van 13 Baktun nog niet afgelopen en de datum 0.0.0.0.0 was daarom tevens de datum 13.0.0.0.0 met betrekking tot het daaraan voorafgaande tijdperk van evenzo 13 Baktun. De datum 11 augustus -3113 is de in Maya-kringen bekende datum 4 Ahau, 8 Cumku, de 180ste dag vanaf het begin van de Lange Telling en de geboorte van het tijdperk van de Grote Cyclus. Die periode van 180 dagen komt vaak terug op de steles van de Maya's, bijvoorbeeld wanneer een Maya-koning de troon besteeg. Dat was een scheppingsperiode die in verband stond met een belangrijke gebeurtenis, vergelijkbaar met een inwerkperiode (b.v. bij het bestijgen van de troon) of het proces van incarnatie tot geboorte. Dit is verder uitgebreid beschreven in dit artikel.

De einddata hebben betrekking op de schepping volgens het principe van de zogenaamde 13 tonen der schepping, maar dat betekent nog niet dat alles wat gedurende een onderwereld is gecreëerd na de einddatum plots ophoudt te bestaan. De schepping vindt plaats volgens het principe dat nieuwe ontwikkelingen het oude overbodig maken of vervangen. Dus door vernieuwing wordt het oude "opgeruimd".

Volgens die inzichten is er een verschil tussen de onderwerelden zoals die verlopen op het niveau van de ziel, waarbij de basis wordt gevormd door enerzijds het religieuze jaar van 360 dagen en anderzijds de zogenaamde Tzolkin-kalender en de manifestatie daarvan die daarop achter loopt. Zoals mede vele graancirkels aantonen hielden op zielsniveau alle onderwerelden al op op 1 juni 2012: dat is tevens de echte einddatum van de eerder vermelde Lange Telling.

De beroemde einddatum van 21 december 2012 was het einde van de zesde onderwereld, ook Grote Cyclus genoemd. Men kan aantonen dat deze datum inderdaad aan een aantal gebeurtenissen uit het verleden gerelateerd is, met name de Wereldoorlogen. De onderwerelden eindigen volgens mijn huidige inzichten op 28 oktober 2016, vijf jaar of circa zeven tzolkin-cycli (7 × 260 dagen) na de geboorte van de negende onderwereld.

Die onderwereld werd gesticht in de periode van 16 september tot en met 28 oktober 2011. Die laatste datum was een datum 13 Ahau ("13 Zon") volgens de zogenaamde klassieke Tzolkin. In de theorie van de Maya-onderzoeker Carl Johan Calleman was 28 oktober 2011 het einde van de negen onderwerelden, maar in mijn visie was het juist de geboortedatum van de negende en laatste onderwereld.

Opvallend is verder dat die negende en laatste onderwereld circa zeven keer zo lang duurt als de oorspronkelijke theorie (zoals onder andere door de Maya-onderzoeker Calleman naar buiten gebracht) voorspelde. Deze periode omvat geen 260 dagen, maar ruim 260 weken, wat tevens nagenoeg overeenkomt met 5 jaar.

Het verloop van de stichting van het nieuwe tijdperk

De stichting van het nieuwe tijdperk begon na het einde van de Lange Telling, op 2 juni 2012. Essentieel is dat het de omkering van de tijdspiraal betreft. We gaan daarbij van steeds korter wordende tijdperken van de 9 onderwerelden (waarbij dus elke volgende stap een verdere afscheiding van de goddelijke kern inhield) naar steeds langer worden tijdperken, waarbij we bij elke stap weer nader tot de bron keren. Omdat er sprake is van een omkering van de tendens in een heel korte tijd, kun je van een revolutie spreken. Echter, de feitelijke omschakeling kan pas plaatsvinden na het einde van de negende onderwereld. Volgens mijn huidige inzichten ziet het tijdschema van de stichting van het nieuwe wereldtijdperk er als volgt uit:

Waarschijnlijk wordt na het einde van de onderwerelden (van de oude tijd) de nieuwe wereld zichtbaar vanaf 28 februari 2017; twee dagen na een ringverduistering. Het definitieve einde van de omwenteling is eind december 2019. Het zijn vooral graancikels die me dit inzicht hebben bijgebracht.

De omwenteling behelst de transformatie van op dualiteit gebaseerde systemen en geloofsovertuigingen naar het triniteitsprincipe, waarbij alles waardevrij wordt betracht: niet het systeemdenken, maar het hart staat centraal. Huidige structuren hebben geen kans om te overleven, ook al lijken we momenteel weer enigszins uit de crises op te krabbelen.

© Marc Smulders

Last update: September 22, 2016